Nabożeństwo I-szych sobót bierze swój początek w kolejnym objawieniu fatimskim, które miało miejsce dnia 10 grudnia 1925 roku, w Pontevedra w Hiszpanii. W celi zakonnej Siostrze Łucji ukazała się Maryja z Dzieciątkiem Jezus. Maryja powiedziała:
Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.
W nocy z 29 na 30 maja 1930 r. w Tuy, w Hiszpanii, na pytanie, dlaczego Maryja mówi o pięciu pierwszych sobotach, Siostra Łucja otrzymała od Jezusa odpowiedź:
"Córko moja, powód jest prosty: Jest pięć rodzajów obelg i bluźnierstw wypowiadanych przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi:
- bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu;
- przeciwko Jej Dziewictwu;
- przeciwko Jej Bożemu Macierzyństwu, uznając Ją wyłącznie za matkę człowieka;
- bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie i publicznie wpoić w serca dzieci obojętność,
wzgardę, a nawet nienawiść do Niepokalanej Matki;
- bluźnierstwa tych, którzy znieważają Maryję bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach".
Aby zadośćuczynić zniewagom, jakich ciągle doznaje Maryja, należy podjąć zadania, które Ona sama wyznaczyła w
objawieniu fatimskim.
1. Spowiedź w 1-szą sobotę miesiąca - wystarczy być w stanie łaski uświęcającej
2. Komunia św. w 1-szą sobotę miesiąca - należy wzbudzić intencję wynagradzającą Maryi
3. Różaniec będący zadośćuczynieniem Maryi za wyrządzone Jej zniewagi.
4. 15-to minutowe rozważanie na tematy związane z tajemnicami różańca.
Nabożeństwo I-szych Sobót zostało zatwierdzone przez Episkopat Polski. Papież, Jan Paweł II był gorącym orędownikiem objawień fatimskich. Widział w nich ratunek dla świata. Sam również odprawiał to nabożeństwo. Umarł w 1-szą sobotę miesiąca.
Nasza parafia bojszowska włączyła się w nabożeństwa I-szych Sobót. od soboty - 6 września 2013 r,. Będziemy się spotykać w naszym kościele, co miesiąc o godzinie 07:00 na modlitwie pierwszosobotniej. Serdecznie zapraszam do udziału w tej modlitwie.
Ks. Proboszcz Andrzej Maślanka
Ks. Kazimierz Wróbel - Rezydent
kościoła w Jedlinie p.w. św. Jana Nepomucena.
Dzięki łaskawości Boga i miłości rodziców Henryka i Franciszki przyszedłem na ten świat w Bielsku-Białej, 29 listopada 1953 roku. Była to I Niedziela Adwentu. Pięć lat wcześniej urodziła się moja siostra, Anna. Lata dziecięce i młodzieńcze były ściśle związane z moim rodzinnym miastem. Naszym wychowaniem zajęła się Mama, jako, że Tata zmarł w 1957 roku, mając zaledwie 32 lata.
Edukację szkolną rozpocząłem w roku 1960. Po ukończeniu podstawówki w 1968 roku, przez następne cztery lata byłem uczniem Liceum Ogólnokształcącego im, Adama Asnyka, oczywiście w Bielsku-Białej. Po zdaniu matury w 1972 roku, idąc za głosem powołania, wstąpiłem do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Od jesieni 1978 roku, do czerwca 1979 roku byłem na stażu diakonackim w Żorach, w parafii świętych Apostołów Filipa i Jakuba. 3 kwietnia 1980 roku w katowickiej katedrze Chrystusa Króla przyjąłem święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego ordynariusza katowickiego - biskupa Herberta Bednorza.
Posługę kapłańską, jako wikariusz, przyszło mi pełnić w następujących parafiach:
- Bożego Narodzenia w Halembie,
- NMP Królowej Świata w Szczygłowicach,
- bazylika piekarska,
- św. Wojciecha w Mikołowie,
- Chrystusa Króla w Hołdunowie.
W roku 1991 zostałem katechetą licealnym w Żorach, w parafii świętych Apostołów Filipa i Jakuba. Tak więc wróciłem po 12 latach na „stare” miejsce.
Trzy lata później, w 1994 roku, zostałem proboszczem w 14-tysięcznej parafii św. Józefa Robotnika w Katowicach Józefowcu. W 1997 roku dane mi było zrealizować kapłańskie marzenia - wyjazd na misje. Udałem się na Alaskę, do jedynej w USA diecezji misyjnej - Fairbanks. Przeżyłem tam piękne pięć lat. Przez rok mogłem duszpasterzować na zachodnim krańcu tej krainy w miejscowości Nome, nad samym Morzem Beringa i wyspie Littre Diomede w środku Cieśniny Beringa, na najbardziej wysuniętym na zachód punkcie naszego Kościoła Rzymskokatolickiego. Przez ten rok przebywałem pośród Eskimosów. Po roku zostałem proboszczem w miejscowości Galena, nad wielką rzeką Jukon. Miałem pod swoją pieczą duszpasterską trzy inne wioski. Głównymi mieszkańcami tej części Alaski są Indianie Athapaskowie. W 2002 roku z przyczyn zdrowotnych musiałem powrócić do Polski. Wróciwszy do Kraju przez miesiąc byłem wikarym w Chropaczowie, a następnie „wylądowałem” w Bojszowach, gdzie przez rok byłem wikariuszem, a od 2003 aż do chwili obecnej, jestem proboszczem.
Ks. Andrzej Maślanka
Urodził się 8 sierpnia 1954 w Mizerowie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 kwietnia 1981 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk bpa Herberta Bednorza. W 1986 roku wyjechał na misję do Zambii, gdzie pracował jako wikariusz w misji Chisamba, później jako proboszcz parafii Najświętszego Serca w Lusace. W 1994 roku przeniósł się na misję do Namibii. Tam do 2014 roku pracował jako proboszcz w misji katolickiej Rundu.
Od maarca 2018 r rozpoczą posługę duszpasterską przy kościele św. Jana Nepomucena w Jedlinie w charakterze tymczasowego rektora tegoż kościoła
Więcej informacji o Ks. Kazimierzu Wróbel ukaże się niebawem.
Ks. Stawowski Edward - Rezydent
Od dnia 1 października 2013 r. rezydent w Parafii Narodzenia Św. Jana Chrzciciela w Bojszowach.
Ur.8.VIII. 1946 r. Szkołę podstawową, zawodową i liceum ukończyłem w Pszczynie. Tam też jest mój dom rodzinny.
W 1975 ukończyłem studia na Politechnice Śląskiej uzyskując tytuł inżyniera mechanika z dziedziny obróbki skrawaniem i budowy maszvn. Pracowałem również zawodowo: w GS Samopomoc Chłopska jako konserwator, później w OSM Pszczyna jako mechanik, główny energetyk i główny Specjalista BHP.
W 1975 rozpocząłem studia i formację w WSSD w Krakowie, które ukończyłem w 1983 r. w Katowicach uzyskując tytuł mgr teologii.
W 1983 r. - w Katowicach przyjąłem święcenia kapłańskie. W czasie posługi kapłańskiej ukończyłem studia specjalistyczne z teologii pastoralnej uwieńczone tytułem licencjusza - magistra na ATK w Warszawie.
Moja posługa kapłańska:
1983 - 1986 par. Ducha Świętego w Tychach /wikary/,
1986 - 1990 - par. MB Różańcowej w Halembie / wikary/.
1990 - 1995 - par. Sw. Maksymiliana w Tychach / wikary/,
1995 - 1996 - par. Św. Barbary w Giszowcu / wikary/.
W 1996 zostałem proboszczem w par. Świętej Trójcy w Wiśle Wielkiej, gdzie pełniłem posługę do 2012. W tymże roku przeszedłem na emeryturę i zamieszkaem. na probostwie par. Św. Urbana w Woli.
Od 1 października 2013, aż do chwili obecnej zamieszkuję na probostwie par.Narodzenia Św. Jana Chrzciciela w Bojszowach.